Adlandırma Hizmeti – Blog Yazma – Web Tasarımı Yapımı – Web Tasarımı YouTube Videosu Yapımı – Web Sitesi Tasarlama Fiyatları
Nesne İstek Aracısı
CORBA mimarisinin özü, gösterildiği gibi Nesne İstek Aracısıdır. Bir CORBA uygulamasında yer alan her makinenin, o makinedeki işlemlerin uzak işlemlerde çalışan CORBA nesneleri ile etkileşime girmesi için çalışan bir ORB’ye sahip olması gerekir.
Nesne istemcileri ve sunucuları, ORB’leri aracılığıyla istekte bulunur; ORB, isteklerin yerine getirilmesinden veya neden gerçekleştirilemeyeceğini belirtmekten sorumludur. İstemci ORB, uzak bir nesne için bir saplama sağlar. Saplama üzerinde yapılan istekler, müşterinin ORB’sinden hedef nesnenin uygulanmasına hizmet eden ORB’ye aktarılır. İstek, iskelet arayüzü aracılığıyla uygulamaya iletilir.
Adlandırma Hizmeti
CORBA Adlandırma Hizmeti, uzak nesneler için bir dizin adlandırma yapısı sağlar. Ağaç her zaman bir kök düğümle başlar ve nesne ağacının alt düğümleri tanımlanabilir. Gerçek nesneler ağacın yapraklarında adlarına göre saklanır.
Bir Adlandırma Hizmeti dizini içinde kayıtlı örnek bir nesne kümesini gösterir. Dizindeki bir nesnenin tam adı, kök düğümden başlayarak ve nesnenin kendisinin yaprak adını da içeren tüm üst düğümlerinin sıralı listesidir. Yani, “Fred” etiketli nesnenin tam adı bu sırayla “canlı”, “hayvan”, “insan”, “Fred” dir.
Aristoteles tarafından Kategoriler’den uyarlanan örnek. Lütfen “insan” yerine “insan” kategorisini bağışlayın. Bu, Aristoteles’in orijinal Yunancasının tipik çevirisidir, çünkü belki de siyasi doğruculuk MÖ 350’de moda değildi.
Dizin ağacındaki her dal bir adlandırma bağlamı olarak adlandırılır ve yaprak nesnelerinin belirli adlara bağlantıları vardır. org.omg.CosNaming.NamingContext arabirimi, adlandırma dizinindeki her bir dalı temsil eder.
Her NamingContext’ten, adını bu adlandırma bağlamına göre vererek ağacın dalı içinde bir nesne bulması istenebilir. Çözümleme_initial_references() yöntemini kullanarak bir ORB’den adlandırma dizininin kök bağlamına bir başvuru alabilirsiniz. Adlandırma Hizmetinin standart adı “Ad Hizmeti”dir, bu nedenle aşağıdaki kod parçacığı NamingContext kökünü alır.
NamingContextHelper.narrow() yöntemini kullanarak Object başvurusunu bir NamingContext başvurusuna daraltmamız gerektiğine dikkat edin. Java’nın sözdiziminde bir döküm işlemi olmasına rağmen, yerel ortamın dile özgü erişime sahip olduğuna dair bir garanti olmadığından, Java IDL bağlamasında,solve_initial_references() yöntemi tarafından döndürülen nesne başvurusunun doğru tür olduğuna dair bir garanti yoktur. nesnenin arayüzünün tanımı.
Bu dar() işlemi, RMI ve CORBA arasındaki temel farklardan birini vurgular. Java ortamında, sınıf bayt kodları taşınabilirdir ve tüm uzak nesne türleri, tam sınıf adlarıyla belirtilebilen nesnelerdir. Saplamanın sınıfı yerel olarak bulunamazsa, bir RMI istemcisi uzak bir saplamanın bayt kodlarını nesne sunucusundan otomatik olarak indirebilir.
CORBA, dilden bağımsız bir uzak nesne şemasıdır, bu nedenle bir istemci bir saplama referansı aldığında uzak bir nesnenin türünü belirtmenin taşınabilir bir yolu yoktur. Sonuç olarak, saplama başvurusu başlangıçta, yöntem isteklerinin sunucu nesnesine nasıl iletileceğini bilen temel bir ObjectImpl nesnesi tarafından temsil edilir.
İstemci uygulaması, uygun dar() yöntemini kullanarak bu saplamayı doğru yerel türe “dökmeye” zorlanır. IDL’nin Java eşlemesinde bu, ilgili yardımcı sınıfta dar() yönteminin çağrılması anlamına gelir. dar() yöntemi, başvuruyu dönüştürerek, yöntem isteklerini gerçek nesne uygulamasına iletmek için gereken uzak nesne başvuru bilgilerini de içeren türe özgü bir saplama arabirimi oluşturur.
Java isimlendirme Kuralları
Java Yazım Kuralları
Java Veri Tipleri
Java 101
Java Syntax Kuralları
Java kod yazma
Java Kod
ORB İçi İletişim
CORBA standardının 2.0 sürümü (ve üstü), ağ üzerinde çalışan çeşitli ORB’ler arasında nesne isteklerini iletebilen, ORB arası iletişim protokolleri için spesifikasyonlar içerir. Protokoller, iletişim bağlantısının her iki ucunda çalışan belirli ORB uygulamalarından bağımsızdır.
Java’da uygulanan bir ORB, her ikisi de CORBA standardı ile uyumlu olduğu ve standart bir iletişim protokolü kullandığı sürece, C’de uygulanan başka bir ORB ile konuşabilir. Inter-ORB protokolü, işbirliği yapan iki ORB arasında mesajların iletilmesinden sorumludur. Bu mesajlar yöntem istekleri, dönüş türleri, hata mesajları vb. olabilir.
Inter-ORB protokolü, makine düzeyinde bayt sıralaması ve hizalama gibi, iki ORB uygulaması arasındaki farklarla da ilgilenir. Bir CORBA uygulama geliştiricisi olarak, ORB’ler arasındaki düşük seviyeli iletişim protokolüyle doğrudan uğraşmak zorunda kalmamalısınız.
İki ORB’nin birbiriyle konuşmasını istiyorsanız, ikisinin de ortak, standart bir inter-ORB protokolü konuştuklarından emin olmanız yeterlidir.
Internet Inter-ORB Protokolü (IIOP), TCP/IP’ye dayalı bir inter-ORB protokolüdür.
TCP/IP, İnternette açık ara en yaygın kullanılan ağ protokolüdür, dolayısıyla IIOP en yaygın kullanılan CORBA iletişim protokolüdür. Bununla birlikte, diğer ağ ortamları için tanımlanmış başka standart CORBA protokolleri vardır. DCE Ortak Inter-ORB Protokolü (DCE-CIOP), örneğin, ORB’lerin DCE-RPC üzerinde iletişim kurmasına izin verir.
CORBA Nesneleri Oluşturma
Artık CORBA mimarisinin çeşitli kısımlarını anladığınıza göre, Java IDL kullanarak CORBA nesnelerinin oluşturulmasına geçelim. Bir Java nesnesini CORBA kullanarak ağ üzerinden dağıtmak için, kendi CORBA etkin arabiriminizi ve bunun uygulamasını tanımlamanız gerekir.
Bu, aşağıdakileri yapmayı içerir:
- CORBA Arayüz Tanımlama Dili’nde bir arayüz yazma
- IDL’den Java’ya derleyici kullanarak bir Java temel arabirimi, ayrıca bir Java saplaması ve iskelet sınıfı oluşturma
- Java’da Java arabiriminin sunucu tarafı uygulamasını yazma
IDL Astarı
IDL’de bir CORBA arabirimi yazmaya hızlı bir genel bakış sağlar. Daha fazla ayrıntıya ihtiyacınız varsa, IDL sözdizimine ilişkin tam bir referans “IDL Referansı” sağlanır.
Hem Java hem de IDL’nin sözdizimi bir dereceye kadar C++ üzerinde modellenmiştir, bu nedenle ikisi arasında sözdizimi açısından birçok benzerlik vardır. IDL’deki arabirimler, C++’daki sınıflara ve dolayısıyla Java’daki sınıflara veya arabirimlere çok benzer şekilde bildirilir.
IDL ve Java arasındaki temel farklar şunlardır:
- IDL bir bildirim dilidir. IDL’de yalnızca arabirimler, veri üyeleri, yöntemler, yöntem parametreleri vb. için adları ve türleri bildirirsiniz.
- Yöntem uygulamaları, dönüştürmek için bir IDL derleyicisi kullandıktan sonra seçtiğiniz uygulama dilinde (bu durumda Java) oluşturulur.
- IDL arayüzünüzü hedef dilinize çevirin.
- IDL, C++ gibi, yapılar, birleşimler ve numaralandırmalar gibi sınıf dışı veri yapısı tanımları içerir.
- IDL’deki yöntem parametreleri, girdi, çıktı veya girdi/çıktı değişkenleri olup olmadıklarını belirten değiştiricileri içerir. Java’da tüm ilkel veri türleri değere göre ve tüm nesne veri türleri başvuruya göre iletilir.
- Bir IDL dosyası, birden çok ortak arabirim içerebilir. Java, tek bir genel sınıf tanımı içinde birden çok iç sınıfa ve dosya başına birden çok genel olmayan sınıfa izin verir, ancak belirli bir Java dosyasında yalnızca tek bir genel sınıf tanımlanabilir.
- Java paketlerine benzer modüller, aynı IDL dosyasındaki diğer modüllerin içine yerleştirilebilir ve birden çok farklı modüldeki arayüzler aynı IDL dosyasında tanımlanabilir. Java’da, bir sınıfı yalnızca tek bir Java dosyasındaki tek bir paket içinde tanımlayabilirsiniz.
Web sitelerinizi, arama motorlarında en yukarı getirmek adına sizlere 3 adet paket öneriyoruz. Bu paketler sayesinde web siteleriniz aramalarda 1 yıl içerisinde en yukarıya tırmanacaktır.
1) Backlink Paketi 50 $ (Yıllık Ücret)
2) Hızlandırma Paketi 300 $ (Yıllık Ücret)
3) Kelime Yönlendirme Paketi 150 $ (Aylık Ücret)
