Veri Şemasındaki Varlıkların Karakterizasyonu – Blog Yazma – Web Tasarımı Yapımı – Web Tasarımı YouTube Videosu Yapımı – Web Sitesi Tasarlama Fiyatları
Veri Şemasındaki Varlıkların Karakterizasyonu
Bir Web uygulamasının veri şemasının tanımlanması için önemli bir yardım, uygulamada bilgi nesnelerinin oynadığı rolü anlamaktan gelir.
Tipik bir Web uygulamasının Varlık-İlişki şemasında dört tür alt şemaya katılan dört nesne sınıfını ayırt ederiz:
- Temel nesneler: gereksinim analizi sırasında tanımlanan, uygulama tarafından yönetilen temel varlıklardır. Bir Web uygulamasında ya harici kullanıcılara sunulurlar ya da yönetici veya içerik yönetimi ayrıcalıklarına sahip dahili kullanıcılar tarafından yönetilirler. Çekirdek nesneler, etrafında veri şemasının geri kalanının aşamalı olarak oluşturulduğu Varlık-İlişki şemasının omurgasını oluşturur. Her bir çekirdek kavram, karmaşık özelliklerin ve dahili bileşenlerin mevcudiyeti nedeniyle temsil edilmesi için birden fazla varlığı gerektirebilir.
- Bu nedenle, çekirdek kavramlar, toplu olarak tek bir çekirdek kavramı temsil eden, ilişkilerle bağıntılı varlıklar kümeleri olan çekirdek alt şemalar haline gelir.
- Ara bağlantı nesneleri: veri sözlüğünde bahsedilen temel kavramlar arasındaki anlamsal ilişkilerden kaynaklanır. Bir Web uygulamasında, bir nesneden ilgili bir nesneye gitmek için bağlantılar ve dizinler oluşturmak için kullanılırlar. Varlık-İlişki bakış açısından, ara bağlantı nesneleri, istenen anlamsal ilişkileri ifade eden çekirdek varlıklar arasındaki ilişkilerle gösterilir.
- Erişim nesneleri: Uygulama içeriğine çeşitli yollarla erişimi kolaylaştırmak amacıyla temel nesneleri sınıflandırmak veya uzmanlaştırmak için kullanılan yardımcı nesnelerdir.
- Dizin hiyerarşileri oluşturmak için kullanılabilecek çekirdek nesneler üzerine bir kategoriyi bindirerek, kullanıcıyı aşamalı olarak istenen çekirdek nesnelere yönlendirerek.
- Daha kesin anahtar kelime tabanlı arama mekanizmaları sağlayarak, iyi tanımlanmış temel nesne kategorilerine odaklanmıştır.
- En çekici çekirdek nesnelerin bir önizlemesini sunmak için kullanılabilecek “günün seçimleri” veya “sitenin en iyi seçimleri” koleksiyonları gibi temsili temel nesneleri koleksiyonlar halinde kümeleyerek.
- Erişim nesneleri, normal olarak, ilişkiler veya uzmanlık bağlantılarıyla çekirdek varlıklara bağlanan varlıklara eşlenir. Ayrıca erişim nesneleri durumunda, erişim alt şemalarından bahsetmek daha uygundur, çünkü aynı çekirdek nesne, birden çok kategorize eden varlık, ilişki ve özelleşmiş alt varlıklar kullanılarak farklı şekillerde kategorize edilebilir veya özelleştirilebilir.
- Kişiselleştirme nesneleri: Kişiselleştirme amaçları için gerekli olan kullanıcının ilgili özelliklerini veri modeline dahil etmek için kullanılır.
- Örneğin, kullanıcı profili verilerini ve kullanıcıların kümelendiği grupları modellemek için varlıklar kullanılabilir ve nesne sahipliği veya kişisel tercihler gibi yönleri temsil etmek için kullanıcı ve grup varlıklarını uygulanabilir varlıklara bağlamak için ilişkiler kullanılabilir.
Varlıklar ve ilişkiler tarafından oynanan farklı roller arasındaki ayrım dogmatik olarak alınmamalı, uygulama alanını ve belirli Web uygulamasının misyonunu dikkate almalıdır.
Örneğin, kitap satışına yönelik bir e-ticaret web sitesinde, kitap kavramıyla ilişkilendirilen yazar kavramı, ya temel içeriğin bir parçası olarak ya da kitapların karmaşık bir iç özelliği olarak değerlendirilebilir.
Bir konsept, saha misyonunun gerçekleştirilmesine bağımsız olarak katkıda bulunuyorsa çekirdektir. Kitap satışı örneğinde, site kitaplardan bağımsız olarak yazarlar hakkında da bilgi sunuyorsa, yazarlar temel kavramlar olarak nitelendirilebilir; bu durumda tasarımcı, yazarlara birinci sınıf nesneler gibi davranmalı ve örneğin biyografilerini, röportajlarını vb. yayınlamalıdır.
Başka bir örnek olarak, kullanıcılarla ilgili profil verileri, çoğu e-ticaret uygulamasında kişiselleştirme için kullanılan yardımcı içeriklerdir. Tersine, bir evlilik ajansı veya çöpçatanlık Web sitesinde, kişilerle ilgili veriler ana varlıktır ve profil verileri uygulamanın temel içeriğidir.
Varlık-ilişki diyagramı Sembolleri
varlık-ilişki modeli örnekleri
Akan Veri nedir
ER diyagramı örnekleri
Veritabanı Diyagram örnekleri
Türetilen Nitelik Örnekleri
Zayıf varlık
Varlık bağıntı Diyagramı oluşturma
Veri Tasarımı
Veri tasarımı, alternatif modelleme stratejilerini tartışan birçok ders kitabında ele alınan konsolide bir disiplindir. Veri tasarımına yaklaşımımız, kavramsal veri modelleme için genel amaçlı yönergeleri değiştirmeyi amaçlamaz, ancak bunları yalnızca “Web için” veri tasarlamaya yardımcı olabilecek birkaç özel pratik kuralla genişletir.
Gerçekten de, veri yayınlama ve içerik yönetimi uygulamalarının, veri tasarımında yararlanılabilecek bazı düzenlilikleri ve özellikleri vardır. Bunları tanımak, veri tasarımcısının çalışmalarını sistematik bir şekilde düzenlemesine yardımcı olabilir, bu da normalde daha tutarlı veri şemalarına yol açar.
Bu nedenle, devamında nesnelerin oynadığı farklı rolleri vurgulayacağız ve bir Web uygulamasının veri şemasını birleştirmek için bir dizi adım önermek için bu ayrımı kullanacağız. Gösterilen bu adımlar, bu bölümün geri kalanında gösterilmektedir.
Veri modelleme tartışmasına girmeden önce, sitenin içeriğinin alınabileceği kurumsal veri kaynaklarının tasarımına göre konumunu anlamak önemlidir. Veri yoğun bir Web uygulamasının geliştirilmesi iki farklı senaryoda gerçekleşebilir:
- Uygulamanın içeriği için veri deposu mevcut değildir ve Web uygulaması ile birlikte tasarlanmalıdır. Bu, veri tasarım aşamasının, doğrudan uygulamanın içeriğini depolayan fiziksel veritabanını oluşturmak için kullanılan Web uygulaması için özel bir veri şeması üretmeyi amaçladığı en basit senaryodur.
- Web uygulaması tarafından yönetilen içerik (tamamen veya kısmen) zaten mevcuttur ve bir veritabanı veya eski bir sistem gibi bazı veri havuzlarında depolanır. Bu durumda, Web uygulaması içeriği mevcut veri kaynaklarından alır ve Web uygulaması sayfalarında yayınlar.
Ayrıca ikinci senaryoda, kavramsal veri tasarımı geçerliliğini korumaktadır ve halihazırda tasarlanmış ve uygulanmış veri kaynaklarının varlığından çok fazla etkilenmemelidir.
Bu yaklaşımın motivasyonları çok çeşitlidir:
- Veri tasarımı, uygulama gereksinimlerini netleştirmek için önemli bir araçtır. Temel verilerinin yapısını yeniden düşünmeden bir Web uygulaması oluşturmak, gereksinimlerin yanlış yorumlanmasına ve tasarım hatalarına yol açabilir.
- Veri tasarımı geri bildirimleri hiper metin tasarımı. İki faaliyet birbirinden yararlanır ve bunları paralel olarak gerçekleştirmek tasarımcının birçok faydalı çapraz kontrol gerçekleştirmesini sağlar.
- Tipik olarak hipermetinsel olmayan bir uygulama için tasarlanmış mevcut veri şemaları, özellikle gezinme gereksinimleriyle ilgili olarak bir Web uygulamasının ihtiyaçlarına pek hizmet edemez.
Sonraki bölümlerde daha kesin olarak göreceğimiz gibi, bir Web uygulamasının altında yatan veriler, daha kolay erişim için diğer nesneleri sınıflandırmak, gezinme için nesneleri birbirine bağlamak veya kişiselleştirmeyi etkinleştirmek gibi Web’e özgü amaçlar için kullanılır.
Bu Web’e özgü veri yapıları normalde geleneksel bir bilgi sistemi için tasarlanmış bir veritabanı şemasında mevcut değildir ve Web uygulamasının gereksinimlerine göre sıfırdan tasarlanmalıdır.
Bu nedenle, içerik mevcut veri kaynaklarından tamamen veya kısmen yeniden kullanılsa bile, Web uygulamasının gereksinimlerine uygun bir Varlık-İlişki şeması üretmek için veri tasarımının yine de yapılması gerekir. Böyle bir şemayı mevcut veri kaynaklarına uyarlamak, açıklanan uygun veri entegrasyon tekniklerini ve araçlarını gerektirir.
