Veri İşleme Komutları – Blog Yazma – Web Tasarımı Yapımı – Web Tasarımı YouTube Videosu Yapımı – Web Sitesi Tasarlama Fiyatları
Veri Tipleri
Bir tablodaki her sütun, kendisiyle ilişkilendirilmiş belirli bir veri türüne sahiptir. SQL−92, oldukça geniş bir veri türleri kümesini tanımlar. Farklı RDBMS paketleri, multimedya verileri, Java nesneleri vb. için bu temel türlere uzantılar sağlar.
Örneğin, Oracle’ın NUMBER veri türü, veritabanı tasarımcılarının tamsayı ve kayan noktalı veri türlerinin tam kesinliğini belirlemesine olanak tanır. Temel SQL−92 türleri listelenmiştir. Parantez içindeki adlar, ana tür adları için SQL−92 tarafından belirtilen alternatiflerdir.
Şema Manipülasyon Komutları
SQL, iki geniş komut sınıfı içerir. İlki, tablolar gibi üst düzey veritabanı nesnelerinin oluşturulmasına, değiştirilmesine ve silinmesine izin veren şema işleme komutlarıdır. Bu bölümde bu komutlar açıklanmaktadır. Her komut için bir sözdizimi özeti sağladım.
Stile aşina değilseniz, köşeli parantez içindeki öğeler isteğe bağlıdır veya her zaman gerekli değildir, kıvrık parantez içindeki öğeler ise her zaman gereklidir veya bazı isteğe bağlı öğeler bağlamında gereklidir.
Dikey bir çubuk (|) bir seçimi belirtirken, üç nokta bir girişin herhangi bir sayıda tekrarlanabileceğini gösterir. Tamamı büyük harflerle yazılmış öğeler, SQL ifadesinin bir parçasıyken, küçük harflerle sabit genişlikte italik yazılan öğeler, ifadeyi kullanırken sağladığınız adları ve değerleri temsil eder.
TABLO OLUŞTUR
PRIMARYKEY ve NOTNULL tanımlayıcıları, sütun kısıtlamalarıdır. NOTNULL kısıtlaması, bir sütundaki herhangi bir girişin null olarak ayarlanmasını engeller. Burada, onu varsayılan bir değerle birleştirir. PRIMARYKEY, tablo için birincil anahtar (veya ana benzersiz tanımlayıcı) olarak kullanılan sütunu tanımlar. Bir tablonun birincil anahtar sütunu varsa (olması gerekmez), böyle yalnızca bir sütun olabilir, birincil anahtar sütununda hiçbir satırın boş değeri yoktur ve hiçbir satırın aynı birincil anahtarı yoktur.
Bir tablo kısıtlaması olarak kullanılan UNIQUE, tablodaki her satırın benzersiz bir değer kombinasyonuna sahip olması gerektiğini belirtir. Benzersiz bir kombinasyon oluşturması gereken belirli sütunları da belirleyebilirsiniz. Bu, yalnızca benzersiz başlık/yazar/sürüm kombinasyonlarını zorunlu kılar. UNIQUE öğesinin bir sütun kısıtlaması olarak da kullanılabileceğini unutmayın.
TABLOYU DEĞİŞTİR
Yapabileceğiniz değişikliklerin biraz sınırlı olduğunu unutmayın. Sütun ekleyip kaldırabilirsiniz (tabloya yerleştirilmiş olabilecek kısıtlamaların gereksinimlerine tabi olarak), sütunları yeniden sıralayamazsınız. Büyük değişiklikler yapmak için genellikle yeni bir tablo oluşturmanız ve mevcut verileri eski tablodan yeni tabloya taşımanız gerekir.
ALTER TABLE komutunda birden fazla işlem belirtme yeteneğinin, çoğu veritabanı bu işlevi desteklemesine rağmen, SQL belirtiminin bir parçası olmadığını unutmayın.
Bu ifade çalıştırıldığında, veritabanı mevcut tüm verileri yeni biçime dönüştürmeye çalışır. Bu mümkün değilse, değişiklik başarısız olur. Önceki örnekte, herhangi bir kaydın 30’dan fazla karakterden oluşan bir yayıncı girişi varsa, ifade başarısız olabilir (kesin davranış uygulamaya bağlıdır).
Bir karakter alanından, örneğin bir tamsayı alanına dönüştürüyorsanız, ALTER TABLE komutunun tamamı tamamen başarısız olabilir. En azından, böyle bir değişiklik, tüm girişlerin bir tamsayının geçerli bir dize temsilini içermesini gerektirir.
ALTERTABLE komutu, giriş düzeyi SQL−92 uyumluluğu için gerekli değildir. Bununla birlikte, aşırı kullanışlılığı nedeniyle, genellikle standarttan farklılık gösterse de çoğu DBMS paketi tarafından desteklenir. RENAME komutu gibi daha ezoterik özellikler çoğu paket tarafından desteklenmez. Genel olarak, temel ADD, DROP ve MODIFY (ALTER) komutlarının ötesinde herhangi bir şeye güvenmek güvenli değildir.
Assembly komutları
DDL komutları
Assembly döngü örnekleri
Mikroişlemci komut setleri
DML komutları
Mantıksal Komutlar
RET komutu
Assembly ADC komutu
Veri İşleme Komutları
Boş tablolar pek kullanışlı değildir ve verilerle doldurulduktan sonra bile, bu verileri geri almanın bir yolunu bulmamız gerekir. SQL veri işleme komutları, bir tablodaki verileri okumanıza ve mevcut verileri oluşturmanıza, güncellemenize ve kaldırmanıza olanak tanır.
SEÇME
SELECT ifadesi, SQL’deki en önemli ve aynı zamanda en karmaşık ifadedir. Bir tablodan veya bir dizi tablodan veri almanızı sağlar. İşte sözdizimi.
Bu, üç kitabı da döndürür. 10’dan küçük bir fiyat ve 1’e eşit bir baskı belirtmiş olsaydık, herhangi bir kayıt alamazdık. Kullanabileceğiniz çeşitli yüklemler listelenmiştir. Daha ezoterik olanların (örneğin LIKE gibi) tüm veritabanları tarafından desteklenmediğini unutmayın.
Dize karşılaştırmaları
= işleci genellikle kesin dize karşılaştırmaları için kullanılabilir. LIKE operatörü, iki joker karakter kullanarak joker karakter aramalarına izin verir: herhangi bir sayıda karakterle eşleşmek için % ve en fazla bir karakterle eşleşmek için _. İşte “for” harflerini içeren bir LAST_NAME içeren tüm kayıtları seçen bir sorgudur.
Bu, Buford, Crawford ve Trefor gibi soyadlarla eşleşir, ancak Fordham’la eşleşmeyebilir, çünkü çoğu veritabanı LIKE’ı büyük/küçük harfe duyarlı bir şekilde uygular (Microsoft Access, bu kuralın dikkate değer bir istisnasıdır). Büyük/küçük harfe duyarsız aramalar genellikle sütunun tek durumlu sürümünü veya büyük/küçük harf ayarlama işlevinin kullanılmasını gerektirir.
Alt Sorgular ve Birleştirmeler
IN yüklemi, bir değerin başka bir değer kümesinde görünüp görünmediğini kontrol etmenizi sağlar. Bu özelliği kullanmanın en basit yolu, bunun gibi bir SQL deyimindedir.
Ancak IN ile daha ilginç bir şey yapabiliriz. Aramak istediğimiz tüm fiyatları içeren, FİYATLAR adlı bir tablomuz olduğunu varsayalım. Bu durumda, aşağıdaki gibi başka bir sorgu kullanarak değer kümesini oluşturabiliriz.
İkinci SELECT ifadesinin etrafına parantez koymadığımıza dikkat edin: parantezleri yalnızca tüm listeyi manuel olarak belirtirken kullanın.
Bunun gibi alt sorgular kullanışlıdır, ancak yine de çıktı sütunlarını tek bir tablonun sütunlarıyla sınırlarlar. Alt sorguları kullanmak yerine, iki tablo normalde birleştirme yoluyla bağlanır. Birleştirme, bir sorgunun birden çok tabloya referanslar içermesine ve çıktıyı bu tablolar arasındaki ilişkilere dayalı olarak kısıtlamasına olanak tanır.
Temel birleştirme, bir eş-birleştirmedir (veya iç birleştirme): iki tablodaki veriler, paylaşılan bir değere dayalı olarak bağlanır. Bir sipariş izleme veri tabanı, bir MÜŞTERİLER tablosu ve bir SİPARİŞLER tablosu içerebilir. CUSTOMERS tablosunun birincil anahtarı olarak bir müşteri tanımlayıcısı (CUSTOMER_ID) vardır.
Müşteri başına birden fazla sipariş olabileceğinden, birincil anahtar olarak olmasa da siparişler tablosunda bir CUSTOMER_ID sütunu da vardır. İşte CUSTOMER_ID sütununa dayalı olarak iki tabloyu birleştirmek için kullanılır.
Web sitelerinizi, arama motorlarında en yukarı getirmek adına sizlere 3 adet paket öneriyoruz. Bu paketler sayesinde web siteleriniz aramalarda 1 yıl içerisinde en yukarıya tırmanacaktır.
1) Backlink Paketi 50 $ (Yıllık Ücret)
2) Hızlandırma Paketi 300 $ (Yıllık Ücret)
3) Kelime Yönlendirme Paketi 150 $ (Aylık Ücret)
