Dize Nesnesinin Yöntemlerini Kullanma – Blog Yazma – Web Tasarımı Yapımı – Web Tasarımı YouTube Videosu Yapımı – Web Sitesi Tasarlama Fiyatları
Dize Nesnesinin Yöntemlerini Kullanma
String nesnesinin birçok yöntemi vardır, bu yüzden burada tartışmamızı bunlardan iki tanesiyle, indexOf() ve substring() yöntemleriyle sınırlayacağız. JavaScript dizeleri, gördüğünüz gibi karakterlerden oluşur. Bu karakterlerin her birine bir indeks verilir. Dizin sıfır tabanlıdır, bu nedenle ilk karakterin konumu dizin 0’a, ikinci 1’e vb. sahiptir.
indexOf() yöntemi, dizinde bir alt dizenin başladığı konumu bulur ve döndürür (ve lastIndexOf() yöntemi, alt dizenin bittiği konumu döndürür). Örneğin, kullanıcımızın bir e-posta adresi girmesini istiyorsak, girişlerinde @ sembolünü kullanıp kullanmadıklarını kontrol edebiliriz. (Bu, adresin geçerli olduğunu garanti etmese de, en azından bu yönde bir yol kat edecektir. Çalışmanın ilerleyen bölümlerinde çok daha karmaşık veri kontrolü ile çalışacağız. Karakter dizede bir yerde olduğu sürece, dizindeki konumu, yani -1’den büyük bir şey döndürülecektir.
substring() yöntemi, alt dizenin başlangıç ve bitiş konumunun dizinlerini parametre olarak alarak bir dizeyi başka bir dizeden ayırır. İkinci parametreyi devre dışı bırakarak ilk dizinden dizenin sonuna kadar her şeyi döndürebiliriz. Yani tüm karakterleri üçüncü karakterden (dizin 2’deki) altıncı karaktere (dizin 5) çıkarmak için yazardık.
Tarayıcıda llo’nun yazılı olduğunu görmelisiniz. substring() yönteminin, döndürdüğü alt dizeyi kopyaladığını ve orijinal dizeyi değiştirmediğini unutmayın.
substring() yöntemi, bilinmeyen değerlerle çalışırken gerçekten kendine gelir. İşte hem indexOf() hem de substring() yöntemlerini kullanan başka bir örnektir.
Soyadının başlangıcını bulmak için indexOf()’u kullanarak ve ilk adın başlangıç dizinini elde etmek için buna 9 ekleyerek (“Simpson”, 9’dur) karakterAdı değişkenindeki dizeden Homer’ı çıkarıyoruz. karakter uzunluğunda) ve firstNameIndex’te saklama. Bu, substring() yöntemi tarafından ilk adın başlangıcından her şeyi çıkarmak için kullanılır.
Son dizini belirtmedik, bu nedenle dizedeki diğer karakterler döndürülecektir. Şimdi Date nesnesine bakalım. Bu, tarihleri saklamamıza izin verir ve tarih/saatle ilgili bazı yararlı işlevler sağlar.
Tarih Nesnesi
JavaScript’in ilkel bir tarih veri türü yoktur, bu nedenle yalnızca açıkça Date nesneleri oluşturabiliriz. Date() yapıcısıyla birlikte new anahtar sözcüğünü kullanarak, String nesnelerini oluşturduğumuz gibi yeni Date nesneleri yaratırız. Bu satır, geçerli tarih ve saati içeren bir Date nesnesi oluşturur.
Farklı ülkeler tarihleri farklı bir sırayla tanımlar. Örneğin, ABD’de tarihler AA/GG/YY, Avrupa’da GG/AA/YY ve Çin’de YY/AA/GG şeklinde belirtilir. Kısaltılmış adı kullanarak ayı belirtirseniz, herhangi bir sırayı kullanabilirsiniz.
Bu parametreleri kullanmak için önce yıl ve ay belirtmeniz, ardından sırayla geçmeniz gerekse de aralarından seçim yapamamanıza rağmen istediğiniz parametreleri kullanmanız gerekir. Örneğin, yıl, ay, tarih ve saati belirtebilirsiniz.
C# string Örnekleri
c# string @ symbol
C# String Kullanımı
C# string Format
C# string interpolation
Split C Kullanımı
c# string $ prefix
String Concat C#
Tarih Nesnesini Kullanma
Date nesnesi, bir tarih veya saat almak veya ayarlamak için kullanabileceğiniz birçok yönteme sahiptir. Yerel saati (bilgisayarınızın saat diliminizdeki saati) veya UTC’yi (bir zamanlar Greenwich Ortalama Saati olarak adlandırılan Eşgüdümlü Evrensel Saat) kullanabilirsiniz. Bu çok yararlı olsa da, Date ile çalışırken birçok kişinin saat dilimini doğru ayarlamadığının farkında olmanız gerekir.
JavaScript, Ocak ayında 32 gün olmadığını bilir, bu nedenle tarihi 32 Ocak olarak ayarlamak yerine, yorumlayıcı 1 Ocak’tan başlayarak 32 gün sayar ve bu bize 1 Şubat’ı verir.
İstendiğinde 31 Aralık 2003 ve eklenecek gün sayısı için 1 girerseniz, alacağınız yanıt Per Oca 00:00:00 UTC 2004 olur.
■Betiğin üçüncü satırındaMathobject içinNumber() yöntemini kullandığımıza dikkat edin. Çalıştırmazsak program çalışmaya devam eder, ancak sonuç aynı olmaz. Yöntemi kullanmak istemiyorsanız, farklı veri türlerini dönüştürmenin bir püf noktası vardır: parseInt(), parseFloat() veya Number() kullanılarak sayıya dönüştürülebilen bir dizeden 0 çıkarırsanız, o zaman onu bir sayıya dönüştürürsünüz ve bir sayıya boş bir ” dizesi eklerseniz, onu bir dizgeye dönüştürürsünüz, normalde toString() ile yaptığınız bir şeydir.
Dördüncü satırda, tarihi ayın geçerli gününe, orijinalDate.getDate() tarafından döndürülen değere ve eklenecek gün sayısına ayarlıyoruz; ardından hesaplama gelir ve son satır, toString() yöntemini kullanarak Date nesnesinde bulunan tarihi bir dize olarak çıkarır. IE5.5+ veya Gecko tabanlı tarayıcılar kullanıyorsanız, toDateString() yalnızca tarihi kullanarak güzel biçimlendirilmiş bir dize üretir.
UTC saati ile çalışıyorsanız, get ve set için aynı yöntemleri kullanabilirsiniz; tek yapmanız gereken yöntem adına UTC eklemektir. Böylece getHours() getUTCHours() olur, setMonth() setUTCMonth() olur, vb.
Bilgisayarın yerel saati ile UTC saati arasındaki farkı saat cinsinden döndürmek için getTimezoneOffset() yöntemini de kullanabilirsiniz. (Saat dilimlerini doğru ayarlayan kullanıcılara güvenmeniz ve farklı ülkeler arasındaki yaz saati uygulamasındaki farklılıkların farkında olmanız gerekir.)
■Not. Önemli tarih manipülasyonu için, istemci bilgisayarın doğru şekilde kurulduğuna güvenemeyeceğiniz için JavaScript doğru teknoloji olmayabilir. Bununla birlikte, JavaScript’inizin başlangıç tarihini sunucu tarafı bir dil aracılığıyla doldurabilir ve oradan gidebilirsiniz.
Matematik Nesnesi
Math nesnesi bize bir sayının karesini bulmak veya rastgele bir sayı üretmek gibi birçok matematiksel işlevsellik sağlar. Math nesnesi, Date ve String nesnelerinden iki şekilde farklıdır:
• Açıkça bir Math nesnesi oluşturamazsınız, devam edin ve kullanın.
• Math nesnesi, String ve Date nesnesinin aksine veri depolamaz.
Formatı kullanarak Math nesnesinin yöntemlerini çağırırsınız. Sırada yaygın olarak kullanılan yöntemlerden birkaçına bakacağız. Burada sayıları yuvarlama ve rasgele sayılar üretme yöntemlerine bakacağız.
Yuvarlama Sayıları
Daha önce parseInt() işlevinin ondalık noktadan sonraki her şeyi kaldırarak bir kesirli tam sayı yapacağını gördünüz (böylece 24.999, 24 olur). Örneğin finansal hesaplamalarla çalışıyorsanız, genellikle matematiksel olarak daha doğru hesaplamalar isteyeceksiniz ve bunlar için Math nesnesinin üç yuvarlama işlevinden birini kullanabilirsiniz: round(), ceil() ve floor (). Bu şekilde çalışırlar:
• round(): Ondalık sayı olduğunda bir sayıyı yukarı yuvarlar. 5 veya daha fazla
• ceil() (tavanda olduğu gibi): Her zaman yukarı yuvarlar, bu nedenle 23,75, 23,25 gibi 24 olur
• floor(): Her zaman aşağı yuvarlar, bu nedenle 23.75, 23.25 olduğu gibi 23 olur
Daha önce gördüğümüz gibi bir dizge döndüren kullanıcıdan bir değer elde etmek için istem() kullansak da, döndürülen sayı yine de bir sayı olarak kabul edilir. Bunun nedeni, dize bir sayıya dönüştürülebilecek bir şey içerdiği sürece, yuvarlama yöntemlerinin bizim için dönüştürme yapmasıdır.
