Bayt Kodu Doğrulaması – Blog Yazma – Web Tasarımı Yapımı – Web Tasarımı YouTube Videosu Yapımı – Web Sitesi Tasarlama Fiyatları
Bayt Kodu Doğrulaması
Bir derleyici Java kaynağını bayt koduna derlediğinde, sözdizimi, anahtar kelime, operatör kullanımı ve diğer olası hatalar üzerinde kapsamlı kontroller gerçekleştirir. Bu, oluşturulan bayt kodunun geçerli ve çalıştırılması güvenli olmasını sağlar. Sınıf bir JVM’ye yüklenirken, sınıf dosyasının doğru biçime sahip olduğundan ve kurcalanmadığından emin olmak için basitleştirilmiş bir doğrulama alt kümesi gerçekleştirilir.
Örneğin, bayt kodu doğrulayıcı, ilk 4 baytın sihirli sayıyı içerip içermediğini ve niteliklerin uygun uzunlukta olup olmadığını kontrol eder. Nihai sınıfların alt sınıflara ayrılmadığını ve alanların ve yöntemlerin sabitler havuzuna doğru referanslara sahip olduğunu kontrol eder; ayrıca bir dizi başka kontrol de gerçekleştirir.
Enstrümantasyon ve Bayt Kodu Oluşturma
Sonunda klavyeyi elinize alıp şık şeyler yapabileceğiniz bir noktaya ulaştık. Artık bayt kodu hakkında yeterince bilgi sahibi olduğunuza göre, en yaygın iki bayt kodu işleme yöntemini uygulayabilirsiniz. Açıkçası, doğrudan sınıf dosyasının ikili içeriğiyle çalışmak sıkıcı bir iştir. İşimizi kolaylaştırmak için Apache’den Byte Code Engineering Library adlı açık kaynaklı bir kitaplık kullanacağız.
BCEL ana sayfası, ikili dağıtımı, kaynak kodunu ve kılavuzu indirebileceğiniz adresinde bulunur. Kitaplık, bir sınıfı oluşturan yapı ve alanlarla çalışmak için nesne yönelimli bir API sağlar.
Mevcut bir sınıf dosyasını okumak ve onu bir nesneler hiyerarşisi ile temsil etmek için kullanılabilir; alanlar, yöntemler ve ikili kod ekleyerek sınıf temsilini dönüştürün; ve programlı olarak sıfırdan yeni sınıflar oluşturun.
Sınıf temsili bir dosyaya kaydedilebilir veya anında enstrümantasyonu ve üretimi desteklemek için bir bayt dizisi olarak JVM’ye iletilebilir. Hatta BCEL, çalışma zamanında sınıfları dinamik olarak enstrümanlamak veya oluşturmak için kullanılabilecek bir sınıf yükleyici ile birlikte gelir. BCEL’in ana sınıflarının sınıf diyagramı gösterilmektedir. Gördüğünüz gibi, sınıfların çoğu, JVM belirtiminde tanımlanan terimler ve veri yapılarıyla doğrudan eşlemedir.
Enstrüman Yöntemleri
Enstrümantasyon, yeni bayt kodu eklemek veya bir sınıfın mevcut bayt kodunu artırmaktır. Yürütülen Java uygulamalarının çalışma zamanı performans ölçümlerini üreten ürünler, verileri toplamak için araçlara güvenir. Biraz pratik deneyim elde etmek için, çalışma zamanında yöntem çağrılarının günlüğünü üreten bir çerçeve geliştirelim.
“Alışılmışın Dışında Hata Ayıklayıcılarla Kod Kırma” kapsamındaki Omniscient Hata Ayıklayıcı, daha sonra görüntülenebilmesi için program yürütmesini kaydetmek için benzer bir teknik kullanır. Yöntem çağrılarının çalışma zamanında kaydedilmesi, JVM tarafından yürütülen ayrıntılı bir kod günlüğüne sahip olma avantajını sağlar.
Uygulamayı test etmek için, gösterilen bir ana yöntemle, covertjava.bytecode paketinde tanımlanan SimpleClass adlı bir sınıf kullanacağız.
Örneği basit tutmak için, tüm çağrı günlüğü çerçevesini yazmayacağız. Bunun yerine, gösterildiği gibi statik bir yöntemle uygulamayı InvocationRegistry sınıfıyla sınırlayacağız.
methodInvoked(), yöntem günlük çerçevesine giriş noktasıdır ve bir yöntem çağrısını günlüğe kaydetmek için kullanılır. Her iş parçacığı için, uygulama çalışmasının sonunda kaydedilebilen veya yazdırılabilen bir yöntem çağrı yığınını saklayabilir. Şimdilik uygulama, çerçevenin o yöntem için çağrıldığını belirtmek için yalnızca yöntem adını yazdırır.
Bytecode nedir
Jvm Nedir
Java bytecode nedir
Derleyici Nedir
Jvm Nedir
Java hakkında bilgiler
Java Nedir
Java temel bilgiler
Java language
Java Vikipedi
Atılan temel ile, yöntem bayt kodu enstrümantasyonunu yapacak sınıfı uygulamaya başlayabiliriz. Buna MethodInstrumentor adını vereceğiz ve main() yönteminin sınıfın adını ve enstrüman olarak kullanmak istediğimiz yöntemleri komut satırından almasını sağlayacağız.
Yürütüldüğünde, MethodInstrumentor verilen sınıfı yükler, InvocationRegistry.methodInvoked() öğesine bir çağrı ekleyerek adları verilen normal ifade modeliyle eşleşen yöntemleri kullanır ve ardından sınıfı yeni bir adla kaydeder.
Sınıfın yeni sürümünü çalıştırmak, yöntem çağrılarını Kayıt Defterine kaydetmelidir. MethodInstrumentor, covertjava.bytecode paketinde bulunur ve onu geliştirmek için yukarıdan aşağıya bir yaklaşım kullanacağız. MethodInstumentor’ın main() yöntemi gösterilir.
Komut satırı sözdizimini kontrol ettikten sonra, MethodInstrumentor verilen sınıfı BCEL’in Depo sınıfını kullanarak yüklemeye çalışır. Depo, sınıfı bulmak ve yüklemek için uygulama sınıfı yolunu kullanır; bu, BCEL ile bir sınıf yüklemenin birçok alternatifinden yalnızca biridir. Açıklanamayan bir nedenden dolayı, BCEL bir istisna atmak yerine hata koşullarında null döndürür, ancak kodun netliği adına bunu kontrol etmeyeceğiz.
Sınıf yüklendikten sonra, bir MethodInstrumentor örneği oluşturulur ve dönüştürmeleri gerçekleştirmek için enstrümanWithInvocationRegistry() yöntemi çağrılır. Bittiğinde, sınıf yeni bir adla bir dosyaya kaydedilir. Gösterilen instrumentWithInvocationRegistry uygulamasına bakalım.
Farklı bir sınıftan bir yöntemin çağrılmasını ekleyeceğimiz için, ona adıyla atıfta bulunmalıyız. Tüm adların sabitler havuzunda saklandığını hatırlayın, bu da mevcut havuza yeni sabitler eklemek zorunda kalacağımız anlamına gelir. BCEL’deki yapılara yeni öğeler eklemek için, adlarında Gen soneki olan oluşturucu sınıflarına güvenmeliyiz.
Kod, başlangıçta mevcut havuzdaki sabitlerle doldurulmuş bir ConstantPoolGen örneği oluşturur; daha sonra, hangi yöntemlerin kullanılması gerektiğini test etmek için düzenli ifadelerin gücünden yararlanarak tüm yöntemleri yineler. Tüm yöntemler işlendiğinde, sınıf yeni yöntemlerle ve yeni sabit havuzuyla güncellenir. Enstrümanın gerçek işi, gösterildiği gibi, instrumentMethod() içinde yapılır.
Gördüğünüz gibi, instrumentMethod() programlı olarak bir yöntem çağrısına karşılık gelen bayt kodu yönergeleri oluşturur. Doğru JVM yönergelerini ve bunların parametrelerini seçmenin en kolay yolu, kodu önce Java’da yazmak, derlemek ve ardından bayt koduna nasıl çevrildiğini görmek için jClassLib görüntüleyici gibi bir şey kullanmaktır. Daha sonra karşılık gelen bayt kodu, BCEL nesneleri kullanılarak oluşturulabilir.
instrumentMethod() işlevinin yaptığı ilk şey, yeni bayt kodunu depolamak için kullanılan bir MethodGen nesnesini başlatmaktır. Ardından, oluşturulacak bir fabrika ve talimatların depolanacağı bir liste oluşturulur. Bu bölüme dikkat ettiyseniz ve jClassLib Bytecode Viewer ile oynadıysanız, bir Java yöntemi çağrısının birkaç bayt kodu talimatıyla temsil edildiğini hatırlayabilirsiniz.
İlk olarak, yöntem parametrelerinin işlenenler yığınına itilmesi gerekir ve ardından kontrolü yönteme aktarmak için invokevirtual yönergesi verilir. Yöntem koduna, mevcut bayt kodundan önce eklememiz gereken şey tam olarak budur. Doğrudan bayt koduyla çalışıyor olsaydık, sabitler havuzuna iki sabit eklememiz gerekirdi.
Sınıf adı için InvocationRegistry ve yöntem adı için methodInvoked. Neyse ki BCEL bunu bizim için yapıyor çünkü havuza otomatik olarak sabitler ekleyen InstructionFactory ve PUSH gibi üst düzey sınıfları kullanıyoruz.
Talimatlar oluşturulduktan sonra, talimat listesine eklenirler. Kod oluşturma kısmı bittiğinde, oluşturulan yöntem talimatlarına liste eklenir ve yöntem yapısı döndürülür.
Web sitelerinizi, arama motorlarında en yukarı getirmek adına sizlere 3 adet paket öneriyoruz. Bu paketler sayesinde web siteleriniz aramalarda 1 yıl içerisinde en yukarıya tırmanacaktır.
1) Backlink Paketi 50 $ (Yıllık Ücret)
2) Hızlandırma Paketi 300 $ (Yıllık Ücret)
3) Kelime Yönlendirme Paketi 150 $ (Aylık Ücret)
