Limit Değerleri – Blog Yazma – Web Tasarımı Yapımı – Web Tasarımı YouTube Videosu Yapımı – Web Sitesi Tasarlama Fiyatları
Limit Değerleri
Türü float veya double olmayan ilkel alanlar için, karşılaştırmalar için == operatörünü kullanın; nesne referans alanları için, eşittir yöntemini yinelemeli olarak çağırın; kayan alanlar için, Float.floatToIntBits kullanarak int değerlerine çevirin ve == operatörünü kullanarak int değerlerini karşılaştırın.
Double.doubleToLongBits ve == operatörünü kullanarak uzun değerleri karşılaştırın. (Float.NaN, -0.0f ve benzer double sabitlerin varlığı, float ve double alanların özel olarak ele alınmasını gerekli kılar; ayrıntılar için Float.equals belgelerine bakın.) Dizi alanları için bu yönergeleri her öğeye uygulayın . Bazı nesne referans alanları yasal olarak null içerebilir. NullPointerException olasılığını önlemek için, bu tür alanları karşılaştırmak için aşağıdaki deyimi kullanın.
Bazı sınıflar için, daha önce gösterilen CaseInsensitifString gibi, alan karşılaştırmaları basit eşitlik testlerinden daha karmaşıktır. Durum buysa, bir sınıfın belirtiminden açıkça anlaşılmalıdır. Eğer öyleyse, her nesnede kurallı bir form depolamak isteyebilirsiniz, böylece eşittir yöntemi bu kurallı formlar üzerinde daha maliyetli tam olmayan karşılaştırmalar yerine ucuz tam karşılaştırmalar yapabilir.
Bu teknik, değişmez sınıflar (Madde 13) için en uygundur, çünkü nesne değişebilirse kanonik formun güncel tutulması gerekir.
Eşittir yönteminin performansı, alanların karşılaştırılma sırasından etkilenebilir. En iyi performans için, önce farklılık gösterme olasılığı daha yüksek, karşılaştırması daha ucuz olan alanları veya ideal olarak her ikisini de karşılaştırmalısınız. İşlemleri senkronize etmek için kullanılan Nesne alanları gibi bir nesnenin mantıksal durumunun parçası olmayan alanları karşılaştırmamalısınız.
“Önemli alanlardan” hesaplanabilen gereksiz alanları karşılaştırmanıza gerek yoktur, ancak bunu yapmak eşittir yönteminin performansını iyileştirebilir. Fazlalık bir alan tüm nesnenin özet bir açıklamasıysa, bu alanı karşılaştırmak, karşılaştırma başarısız olursa gerçek verileri karşılaştırma masrafından kurtaracaktır.
Eşittir yönteminizi yazmayı bitirdiğinizde kendinize üç soru sorun: Simetrik mi, geçişli mi ve tutarlı mı? (Diğer iki özellik genellikle kendi kendine ilgilenir.) Değilse, bu özelliklerin neden tutulmadığını anlayın ve yöntemi buna göre değiştirin. Yukarıdaki tarife göre oluşturulmuş bir eşittir yönteminin somut bir örneği için.
İşte birkaç son uyarı:
• Eşittir’i (Madde 8) geçersiz kıldığınızda her zaman hashCode’u geçersiz kılın.
• Çok zeki olmaya çalışmayın.
Alanları eşitlik açısından test ederseniz, eşittir sözleşmesine uymak zor değildir. Denklik arayışında aşırı agresifseniz, başınızı belaya sokmak kolaydır. Herhangi bir takma ad biçimini hesaba katmak genellikle kötü bir fikirdir. Örneğin, File sınıfı, aynı dosyaya atıfta bulunan sembolik bağları eşitlemeye çalışmamalıdır. Çok şükür öyle değil.
• Güvenilmez kaynaklara dayanan eşittir yöntemi yazmayın. Bunu yaparsanız, tutarlılık gereksinimini karşılamak son derece zordur. Örneğin, java.net.URL’nin eşittir yöntemi, karşılaştırılan URL’lerdeki ana bilgisayarların IP adreslerine dayanır.
Mal alımlarında sınır değer HESAPLAMA
Sınır Değer HESAPLAMA
Sınır değer HESAPLAMA Tebliği
Sınır Değer HESAPLAMA Excel
Ekap sınır değer HESAPLAMA
ihalede uygulanacak sınır değer katsayısı (n) 1 ne demek
Sınır değer hesaplamada geçerli teklif
Sınır değer Nedir
Bir ana bilgisayar adını bir IP adresine çevirmek, ağ erişimi gerektirebilir ve zamanla aynı sonuçları vereceği garanti edilmez. Bu, URL eşittir yönteminin eşittir sözleşmesini ihlal etmesine neden olabilir ve pratikte sorunlara neden olmuştur. (Ne yazık ki, uyumluluk gereksinimleri nedeniyle bu davranış değiştirilemez.) Birkaç istisna dışında, equals yöntemleri bellekte yerleşik nesneler üzerinde deterministik hesaplamalar yapmalıdır.
• Eşittir bildiriminde Object için başka bir türü değiştirmeyin. Bir programcının aşağıdakine benzer bir eşittir yöntemi yazması ve daha sonra neden düzgün çalışmadığını düşünerek saatler harcaması alışılmadık bir durum değildir.
Sorun şu ki, bu yöntem argümanı Object türünde olan Object.equals öğesini geçersiz kılmaz, bunun yerine onu aşırı yükler. İki yöntem aynı sonucu verdiği sürece, normal olana ek olarak böyle bir “kesinlikle yazılmış” eşittir yönteminin sağlanması kabul edilebilir, ancak bunu yapmak için zorlayıcı bir neden yoktur. Belirli koşullar altında küçük performans kazanımları sağlayabilir, ancak eklenen karmaşıklığa değmez.
Yaygın bir hata kaynağı, hashCode yönteminin geçersiz kılınamamasıdır. Eşitleri geçersiz kılan her sınıfta hashCode’u geçersiz kılmalısınız. Bunu yapmamak, sınıfınızın HashMap, HashSet ve Hashtable dahil olmak üzere tüm karma tabanlı koleksiyonlarla birlikte düzgün çalışmasını engelleyen Object.hashCode için genel sözleşmenin ihlaliyle sonuçlanacaktır.
Java.lang.Object spesifikasyonundan kopyalanan sözleşme:
• Bir uygulamanın yürütülmesi sırasında aynı nesne üzerinde birden fazla kez çağrıldığında, nesne üzerinde eşittir karşılaştırmalarında kullanılan hiçbir bilginin değiştirilmemesi koşuluyla hashCode yöntemi tutarlı bir şekilde aynı tamsayıyı döndürmelidir. Bu tamsayının, bir uygulamanın bir yürütmesinden aynı uygulamanın başka bir yürütmesine kadar tutarlı kalması gerekmez.
• Equals(Object) yöntemine göre iki nesne eşitse, o zaman iki nesnenin her birinde hashCode yönteminin çağrılması aynı tamsayı sonucunu üretmelidir.
• Eğer iki nesne equals(Object) yöntemine göre eşit değilse, o zaman iki nesnenin her biri üzerinde hashCode yönteminin çağrılması farklı tamsayı sonuçları üretmelidir. Ancak programcı, eşit olmayan nesneler için farklı tamsayı sonuçları üretmenin karma tabloların performansını iyileştirebileceğini bilmelidir.
hashCode’u geçersiz kılmadığınız zaman ihlal edilen temel hüküm, ikincisidir: Eşit nesnelerin eşit karma kodlarına sahip olması gerekir. İki farklı örnek, sınıfın equals yöntemine göre mantıksal olarak eşit olabilir, ancak Object sınıfının hashCode yöntemine göre, bunlar yalnızca çok fazla ortak noktası olmayan iki nesnedir.
Bu nedenle nesnenin hashCode yöntemi, sözleşmenin gerektirdiği gibi iki eşit sayı yerine rastgele görünen iki sayı döndürür. Örneğin, eşittir yöntemi Madde 7’deki tarife göre oluşturulan aşağıdaki basit PhoneNumber sınıfını düşünün.
Bu noktada, m.get(new PhoneNumber öğesinin “Jenny” döndürmesini bekleyebilirsiniz, ancak null değerini döndürür. İki PhoneNumber örneğinin söz konusu olduğuna dikkat edin: Biri HashMap’e eklemek için kullanılır ve ikinci, eşit bir örnek kullanılır.
PhoneNumber sınıfının hashCode’u geçersiz kılamaması, hashCode sözleşmesini ihlal ederek iki eşit örneğin eşit olmayan karma kodlarına sahip olmasına neden olur. Bu nedenle get yöntemi, telefon numarasını put yöntemiyle saklandığından farklı bir karma kovada arar. Bu sorunu düzeltmek, PhoneNumber sınıfı için uygun bir hashCode yöntemi sağlamak kadar basittir.
Web sitelerinizi, arama motorlarında en yukarı getirmek adına sizlere 3 adet paket öneriyoruz. Bu paketler sayesinde web siteleriniz aramalarda 1 yıl içerisinde en yukarıya tırmanacaktır.
1) Backlink Paketi 50 $ (Yıllık Ücret)
2) Hızlandırma Paketi 300 $ (Yıllık Ücret)
3) Kelime Yönlendirme Paketi 150 $ (Aylık Ücret)
